Użycie ligatur
Istnieją dwa sposoby użycia ligatur: metoda klasyczna lub metoda OpenType. Metoda klasyczna obsługuje standardowe ligatury, takie jak fi i fl w fontach PostScript. Metoda OpenType umożliwia dostęp zarówno do standardowych ligatur, jak i do ukrytych ligatur w fontach OpenType. Obie metody są stosowane jako atrybuty znaków, co oznacza, że można zastosować je do dowolnego zaznaczonego tekstu.
- Aby zastosować ligatury do zaznaczonego tekstu przy użyciu metody klasycznej, należy zaznaczyć opcję Włącz ligatury na karcie Znak palety Miary (menu Okno) lub zaznaczyć opcję Ligatury w oknie dialogowym Atrybuty znaków (Styl > Znak).
- Aby zastosować ligatury do zaznaczonego tekstu przy użyciu metody OpenType, należy zaznaczyć tekst używający fontu OpenType, a następnie wybrać opcję Ligatury standardowe z menu OpenType na karcie Klasyczny lub Znak palety Miary (menu Okno). Spowoduje to zastosowanie takich ligatur, jak fi, fl, ff, ffi, ffl, fj, ffj i th, jeśli są wbudowane w foncie. Ponadto można wybrać opcję Ukryte ligatury, aby zastosować rzadziej używane ligatury, takie jak ct, sp, st i fh. Jeśli opcja ligatur jest wyświetlana w nawiasach kwadratowych, używany font OpenType nie obsługuje danych funkcji ligatur. Opcje Ligatury standardowe i Ukryte ligatury można także zaznaczyć w obszarze OpenType okna dialogowego Atrybuty znaków.
Preferencje ligatur
Preferencje ligatur można ustawić w panelu Znak okna dialogowego Preferencje (QuarkXPress/Edycja > Preferencje > Layout wydruku > Znak):
- Podziel powyżej: Wartość w tym pole określa wartość kerningu lub światła powyżej znakami, powyżej której ligatury zostaną podzielone. W przypadku wartości domyślnej 1, zwiększenie światła tekstu o +1 (1/200 długiej spacji) spowoduje zamianę ligatur na standardowe litery.
- Ani „ffi”, ani „ffl”: Zaznaczenie tego pola wyboru zapobiega użyciu ligatur fi i fl (na przykład w angielskich słowach „office” i „waffle”), jeśli ligatury ffi i ffl nie istnieją w bieżącym foncie.
Temat nadrzędny: Praca z fontami OpenType